ALBRECHT MEKLEMBURSKI

(1364–1389)

Władcy Szwecji

Eryk VI Zwycięski

Olaf Skötkonung

Anund Jakob

Emund Stary

Stenkil Ragnvaldsson

Eryk Stenkilsson

Eryk VIII Poganin

Halsten

Hakan Ryży

Anund z Gardarike

Inge I Starszy

Swen Blot

Filip Halstensson

Inge II Młodszy

Ragnwald Knaphovde

Magnus Silny

Swerker I Starszy

Eryk IX Święty

Magnus Henriksson

Karol VII Sverkersson

Kol Sverkersson

Knut Eriksson

Swerker II Młodszy

Eryk X Knutsson

Jan I Swerkersson

Eryk XI Eriksson

Knut Długi

Waldemar Birgersson

Magnus I Ladulas

Birger I Magnusson

Magnus II Eriksson

Eryk XII Magnusson

Haakon VI Magnusson

Albrecht Meklemburski

Małgorzata I

Eryk XIII Pomorski

Karol VIII Knutsson Bonde

Krzysztof Bawarski

Chrystian I Oldenburg

Sten Sture Starszy

Jan Oldenburg

Chrystian II Oldenburg

Gustaw I Waza

Eryk XIV Waza

Jan III Waza

Zygmunt I Waza

Karol IX

Gustaw II Adolf

Krystyna Waza

Karol X Gustaw

Karol XI

Karol XII

Ulryka Eleonora Wittelsbach

Fryderyk I Heski

Adolf Fryderyk

Gustaw III

Gustaw IV Adolf

Karol XIII

Dynastia: Meklemburska

Urodzony: pomiędzy 1338-40 rokiem

Zmarł: 1 kwietnia 1412 roku

Rodzice: Albrecht II Meklemburski
i Eufemia

30 listopad 1363 Po detronizacji Magnusa II Erikssona i jego syna Haakona Magnussona zebrany 30 listopada 1363 roku w Sztokholmie Riksdag zaproponował koronę Szwecji Albrechtowi Meklemburskiemu.

18 luty 1364 18 lutego 1364 roku przy Kamieniach z Mora nieopodal Uppsali – tradycyjnym miejscu obioru szwedzkich władców – Albrecht Meklemburski został uroczyście obwołany królem.

1379 Do 1379 roku władzę w imieniu Albrechta Meklemburskiego sprawował jego ojciec, władca Księstwa Meklembursko-Szweryńskiego.

Marzec 1388 W marcu 1388 roku na zamku Dalaborg pozostający w opozycji do Albrechta Meklemburskiego możni szwedzcy obwołali Małgorzatę I władczynią Szwecji.

1389 W 1389 roku w Szwecji wybuchło powstanie skierowane przeciwko rządom Albrechta Meklemburskiego.

24 luty 1389 24 lutego 1389 roku wojska Albrechta Meklemburskiego zostały pokonane w bitwie pod Falköping przez armię sojuszu duńsko-norweskiego. Pokonany Albrecht Meklemburski wspólnie z najstarszym synem Erykiem dostali się do duńskiej niewoli. Następnie z rozkazu królowej Małgorzaty I zostali uwięzieni w zamku Lindholmen (Skania).

26 wrzesień 1395 26 września 1395 roku Albrecht Meklemburski na mocy pokoju zawartego w Skanör odzyskał wolność, za cenę wydania Małgorzacie I wciąż niezdobytego Sztokholmu. Po odzyskaniu wolności powrócił do Meklemburgii, gdzie współrządził z bratankiem Janem IV.

25 listopad 1405 25 listopada 1405 roku we Flensburgu (Szlezwik) Albrecht Meklemburski oficjalnie zrzekł się korony Szwecji.

1 kwiecień 1412 Albrecht Meklemburski zmarł w nocy z 31 marca na 1 kwietnia 1412 roku w Doberanie i spoczął w tamtejszym klasztorze cysterskim.

Złota myśl na dziś

Poprzednik: Haakon VI Magnusson

Żony i potomstwo:

Pierwszą żoną Albrechta Meklemburskiego została 1359 roku Rychilda (Ryszarda) - córka Ottona I, hrabiego Schwerin.

Eryk (1359-1397)
córka (1360/65-1376)
Rychilda (1360/65-1400) - żona Jana, księcia Zgorzelca

Drugą żoną Albrechta Meklemburskiego została 12 lutego 1396 roku Agnieszka - córka Magnusa II Młodszego, księcia brunszwickiego na Lüneburgu.

Albrecht V (1397-1423) - książę meklembursko-szweryński

Następca: Małgorzata I

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości

#Albrecht_Meklemburski
#AlbrechtMeklemburski
694