ozdoba

LUDWIK VII

(1137-1180)

ozdoba
Władcy Francji
Pepin Krótki
Karloman I
Karol I Wielki
Ludwik I Pobożny
Karol II Łysy
Ludwik II Jąkała
Ludwik III
Karloman II
Karol Otyły
Odon I
Karol III Prostak
Robert I
Raul (Rudolf) I Burgundzki
Ludwik IV Zamorski
Lotar I
Ludwik V Gnuśny
Hugo Kapet
Robert II Pobożny
Henryk I
Filip I
Ludwik VI Gruby
Ludwik VII
Filip II August
Ludwik VIII Lew
Ludwik IX Święty
Filip III Śmiały
Filip IV Piękny
Ludwik X Kłótliwy
Jan I Pogrobowiec
Filip V Wysoki
Karol IV Piękny
Filip VI
Jan II Dobry
Karol V Mądry
Karol VI Szalony
Karol VII Zwycięski
Ludwik XI Wytrwały
Karol VIII Życzliwy
Ludwik XII Ojciec Ludu
Franciszek I
Henryk II
Franciszek II
Karol IX
Henryk III
Henryk IV
Ludwik XIII Sprawiedliwy
Ludwik XIV Wielki
Ludwik XV Ukochany
Ludwik XVI
Ludwik VII
Dynastia: Kapetyngów
Urodzony: w 1120 roku
Zmarł: 18 września 1180 roku
w Saint-Pont
Rodzice: Ludwik VI Gruby
i Adelajda z Maurienne
1131 Jako młody chłopiec Ludwik VII kształcił się w szkole katedralnej w Paryżu. Nie był delfinem, więc przygotowywano go do kariery kościelnej. Śmierć jego brata Filipa w 1131 roku sprawiła, że to właśnie Ludwik stał się następcą tronu.
23 październik 1131 23 października 1131 roku Ludwik VII został koronowany w Reims, stając się kolejnym królem Francji. Uroczystość celebrował papież Innocenty II. [więcej]
25 lipiec 1137 W kwietniu 1137 roku zmarł książę Akwitanii Wilhelm X. Osierocił on i jednocześnie uczynił najlepszą partią we Francji swą córkę Eleonorę. Królewski syn takiej okazji nie mógł nie wykorzystać. Postanowiono ożenić Ludwika VII z bogatą panną. Ślub miał się odbyć w Bordeaux, a nie, jak zwykle to bywało, w Paryżu, ponieważ obawiano się, by dziewczę nie zostało porwane podczas sześćsetkilometrowej podróży, a możemy wierzyć kronikarzom na słowo, chętnych na ten kąsek było wielu. Królewska armia wyruszyła ze stolicy na zachód na początku czerwca, by półtora miesiąca później dotrzeć na miejsce. Ślub odbył się 25 lipca 1137 roku. Ludwika VII w tym momencie można było nazwać szczęściarzem. Zyskał młodą, piękną i bogatą żonę, a na dodatek stał się księciem Akwitanii. Jeszcze tego samego dnia młoda para wyruszyła konno na nocleg do zamku Taillebourg.
Sierpień 1137 Na początku sierpnia 1137 roku Ludwik VII udał się do Orleanu, aby stłumić tam rebelię.
8 sierpień 1137 8 sierpnia 1137 w katedrze św. Piotra Ludwik VII został hrabią Poitiers. [więcej]
25 grudzień 1137 25 grudnia 1137 roku, po śmierci swego ojca Ludwika VI, Ludwik VII został ponownie koronowany w Bourges. Po tym wydarzeniu pełnia władzy w państwie znalazła się w jego rękach.
Styczeń 1138 W styczniu 1138 roku, po śmierci arcybiskupa Reims Reynalda, mieszczanie przejęli władzę w mieście. Ludwik VII w zamian za pieniądze przyznał im prawa, osłabiając w ten sposób autorytet obejmującego urząd dostojnika Thibaulta z Szampanii.
1138 Kolejnym miastem, które zbuntowało się w 1138 roku było Poitiers. Ludwik VII po krótkim oblężeniu wprowadził porządek i ukarał oponentów. [więcej]
1138 W 1138 roku Ludwik VII większość czasu spędził na podróżach wzdłuż i wszerz swojego królestwa. Stając się najwyższą władzą w państwie, musiał mianować nowych administratorów lub potwierdzić stanowiska urzędników, których nie trzeba było wymieniać. W trakcie tych podróży jeden z wasali, niejaki Guillame de Lezay, zachował się bardzo zuchwale. Aby wymierzyć karę niepokornym buntownikom i zademonstrować innym, jakie konsekwencje mogą ich spotkać, gdy pójdą w ślady rebeliantów, Ludwik VII odrąbał mieczem stopy dwóm rycerzom. [więcej]
Grudzień 1140 W grudniu 1140 roku Ludwik VII znalazł się w Orleanie. Głównym tematem obrad była strategia kampanii przeciwko zbuntowanemu hrabstwu Tuluzy, do którego Eleonora Akwitańska rościła sobie pretensje.
1141 W 1141 roku Ludwik VII interweniował w Tuluzie, do której rościła sobie prawo jego żona Eleonora, lecz przedsięwzięta akcja, z powodu zbyt małego wsparcia ze strony francuskich baronów, nie przyniosła rozwiązania sporu.
1141 W 1141 roku Ludwik VII odmówił poparcia nowego arcybiskupa Bourges, Pierre'a de la Chätre, wybranego przez władze kościelne. Na tym stanowisku umieścił własnego kandydata. Pomimo upomnień płynących z Rzymu król Francji trwał przy swoim. Z tego powodu papież Innocenty II nałożył na niego ekskomunikę. [więcej]
1142 Latem 1142 roku Ludwik VII wraz z małżonką przebywał w Poitou. Potem udali się do Niort, gdzie przyjęli gościnę u kuzyna Ludwika, Raula de Vermandois. Tutaj Raul, pomimo tego że był żonaty, poprosił o rękę siedemnastoletniej siostry królowej Aelith. Ludwik VII zgodził się pod warunkiem dopełnienia wszystkich formalności, związanych z rozwodem pierwszego małżeństwa hrabiego Vermandois.
1142 Opuściwszy Niort, Ludwik VII i Eleonora Akwitańska udali się na zachód, aby wypocząć na polowaniu w lasach Talmond.
Jesień 1142 Jesienią 1142 roku Ludwik VII wyruszył do Tours, gdzie mieszkańcy nielegalnie wykopali fosy oraz umocnili mury. Demonstracja siły francuskiego króla pozwoliła zawrzeć korzystne dla obu stron porozumienie. W zamian za grzywnę w wysokości pięciuset marek Ludwik VII pozwolił Tours zachować umocnienia.
Jesień 1142 Po powrocie do Paryża Ludwik VII znalazł trzech posłusznych biskupów, którzy unieważnili związek Raula de Vermandois z Eleonorą z Szampanii. Następnie biskup Noyon udzielił ślubu Raulowi i Aelith. [więcej]
Styczeń 1143 W styczniu 1143 roku Ludwik VII w bezwzględny sposób rozpoczął pustoszenie niektórych obszarów Szampanii. Był to wyraz złości francuskiego króla na Tybalda władcę Blois i Szampanii. To zachowanie Ludwika VII zbulwersowało Innocentego II, który rzucił klątwę na władcę Francuzów. [więcej]
Sierpień 1143 Prowadzenie każdej wojny wymaga zapasów gotówki. Ludwik VII, kierujący działaniami zbrojnymi w Szampanii, dosyć szybko ujrzał dno swego skarbca, lecz, jak przystało na przedsiębiorczego króla, wkrótce znalazł sposób, aby zapełnić wolną przestrzeń w swym sezamie.
W tych czasach chrześcijanie mieli zakaz pożyczania pieniędzy na procent. Nie wszyscy jednak przestrzegali tego prawa. Przedsiębiorczy mieszczanie Tours właśnie w ten sposób znacznie się bogacili. W związku z tym w sierpniu 1143 roku Ludwik VII wybrał się w podróż służbową w te rejony, ale nie po to, aby zniszczyć kwitnący biznes, lecz aby go zalegalizować. Dzięki temu władca Francji wyjechał z Tours bogatszy o trzydzieści tysięcy sous.
Wrzesień 1143 Po śmierci Innocentego II jego następca Celestyn II, za namową Bernarda z Clairvaux, zdjął papieską klątwę z Ludwika VII.
1144 W 1144 roku Ludwik VII przyjął hołd z Normandii od Godfryda V Plantageneta zwanego Pięknym.
10 czerwiec 1144 10 czerwca 1144 roku Ludwik VII przybył do Saint Denis na uroczystość konsekracji świątyni Cluny. Był to pomysł Sugera na ściągnięcie swego króla z powrotem na łono Kościoła. [więcej]
Boże Narodzenie 1145 Boże Narodzenie 1145 roku Ludwik VII spędzał w Bourges. Ogłosił tam, że ma zamiar wyruszyć na wyprawę krzyżową do Jerozolimy.
Wielkanoc 1146 Na Wielkanoc 1146 roku Ludwik VII zwołał zgromadzanie w Vezelay. 31 marca Bernard z Clairvaux ogłosił tam drugą krucjatę do Jerozolimy.
Luty 1147 W lutym 1147 roku na zamku Etampes Ludwik VII wspólnie z francuskimi możnymi zdecydował, że na wyprawę krzyżową wyruszą drogą przez Niemcy, Węgry i Bizancjum. Tym samym zrezygnowano z morskiej propozycji króla Sycylii Rogera II. [więcej]
1147-1149 W latach 1147-1149 Ludwik VII wziął udział w drugiej wyprawie krzyżowej do Palestyny.
Kwiecień 1148 W kwietniu 1148 roku Ludwik VII zdecydował, że nie chce kontynuować krucjaty. Zapragnął udać się do Jerozolimy, by odwiedzić Grób Pański. Eleonora Akwitańska oświadczyła, że ona i jej wasale będą kontynuować walkę aż do osiągnięcia celu ekspedycji, czyli do zdobycia Edessy. Król Francji zmuszony został aresztować żonę. [więcej]
Wielkanoc 1149 Wielkanoc 1149 roku Ludwik VII spędził w Jerozolimie. W tym samym czasie we Francji regent opat Suger wezwał francuskiego króla do powrotu. Głównym powodem apelu był bunt możnych i chęć przejęcia władzy przez brata Ludwika VII, Roberta hrabiego de Dreux. [więcej]
29 lipiec 1149 29 lipca 1149 roku Ludwik VII dopłynął do wybrzeży Kalabrii i stał się gościem Rogera II.
18 sierpień 1149 18 sierpnia 1149 roku w Potenzy dołączyła do Ludwika VII Eleonora.
Wrzesień 1149 We wrześniu 1149 roku Ludwik VII w Tuskulum był gościem papieża Eugeniusza III. Biskup kościoła rzymskiego dążył do pogodzenia zwaśnionej pary królewskiej. W tym celu osobiście położył Ludwika VII z Eleonorą do jednego łoża. Później królewska para zwiedziła Rzym. [więcej]
Październik 1149 W październiku królewska para dotarła do Francji. W Auxerre powitał ich opat Suger, który Ludwikowi VII zdał relację ze swych znakomitych rządów w królestwie. Później pośredniczył także w sporze między małżonkami.
Listopad 1149 W listopadzie 1149 roku, po dwóch latach nieobecności, Ludwik VII przybył do Paryża. Niedługo potem na cześć powrotu króla ze zwycięskiej krucjaty wybito okolicznościowe medale. [więcej]
Marzec 1150 W marcu 1150 roku Ludwik VII wziął udział w zgromadzeniu w Laon, na którym dyskutowano między innymi projekt kolejnej wyprawy w kierunku Jerozolimy. [więcej]
1150 W 1150 roku władca Andegawenii Godfryd V wprowadził swego syna Henryka Plantageneta na tron Normandii. Ludwik VII nie chciał się na to zgodzić i wysunął swojego kandydata. Faworytem króla Francji był Eustachy, syn króla Anglii Stefana. Z powodu braku płaszczyzny porozumienia doszło do wojny.
1151 Na przełomie sierpnia i września 1151 roku Ludwik VII przyjął hołd i zawarł pokój z Gotfrydem V i Henrykiem Plantagenetem. Na mocy postanowień układu król Francji otrzymał normandzką część Vexin wraz z Gisors.
Wrzesień 1151 W połowie września 1151 roku Ludwik VII wraz z małżonką wyruszył do Akwitanii.
Boże Narodzenie 1151 Boże Narodzenie 1151 roku Ludwik VII spędził w Limoges.
Luty 1152 W pierwszym tygodniu lutego 1152 roku w St. Jean d’Angely dostojnicy kościelni naradzali się, jak doprowadzić do rozwodu Ludwika VII i Eleonory. [więcej]
Marzec 1152 W marcu 1152 roku na synodzie w Beaugency ogłoszono rozwód Ludwika VII z Eleonorą Akwitańską. [więcej]
Maj 1152 W maju 1152 roku Eleonora Akwitańska wyszła za mąż za władcę Normandii Henryka Plantageneta. Ślub odbył się bez zgody Ludwika VII, więc postanowiono wykorzystać ten fakt i przeprowadzić zbrojną interwencję. Do obozu króla Francji dołączyli: Stefan z Blois i jego syn Eustachy, Robert z Dreux, Thibault z Blois i Gotfryd Plantagenet, młodszy brat Henryka. Normandzki książę nie dał się jednak zaskoczyć i ubiegł swoich wrogów. Najpierw najechał posiadłości Roberta z Dreux, a następnie zdusił bunt wywołany przez jego brata Gotfryda. [więcej]
1154 W 1154 roku Ludwik VII ułożył małżeństwo swojej siostry Konstancji z Rajmundem V hrabią Tuluzy. [więcej]
Wrzesień 1154 W wrześniu 1154 roku Ludwik VII ogłosił, że diukiem Akwitanii jest Henryk Plantagenet. Wcześniej król Francji zawarł z nim pokojowe porozumienie i przyjął rekompensatę w wysokości tysiąca srebrnych marek.
Listopad 1154 W listopadzie 1154 roku Ludwik VII wyruszył na pielgrzymkę do Santiago de Compostela. Tam na dworze króla Kastylii poznał swą drugą żonę.
Październik 1154 W październiku 1154 roku Ludwik VII brał udział w pustoszeniu wiecznie niespokojnego Vexin.
Styczeń 1156 W styczniu 1154 roku w Wissant Ludwik VII spotkał się z przybywającym z Anglii Henrykiem II, od którego odebrał hołd lenny.
Sierpień 1158 W lipcu 1158 roku zmarł Gotfryd hrabia Nantes. Jego brat król Anglii Henryk II zgłosił pretensje do zwierzchnictwa nad Bretanią i najechał na nią. Ludwik VII nie przeszkodził mu w tym. Spotkał się z Henrykiem II na brzegu rzeki Epte i przyjął hołd z osieroconych posiadłości Gotfryda oraz zgodził się na małżeństwo młodego Henryka z córką Ludwika VII Małgorzatą. [więcej]
Wrzesień 1158 We wrześniu 1158 roku Ludwik VII spędził tydzień w towarzystwie Henryka II. W trakcie tej wizyty król Francji oświadczył, że nie kocha nikogo tak jak króla Anglików, a na koniec oddał mu na wychowanie nie mającą jeszcze roku księżniczkę Małgorzatę, licząc że niedługo zostanie ona żoną syna angielskiego władcy. [więcej]
Maj 1159 Prawdopodobnie w maju 1159 roku Ludwik VII spotkał się w Tours z Henrykiem II. Dowiedział się tam o zamiarach króla Anglii przejęcia księstwa Tuluzy. Francuski król stanowczo się temu sprzeciwił, nie wyrażając zgodny na wojnę wasala z wasalem. [więcej]
Czerwiec 1159 W dniach 6-8 czerwca 1159 roku Ludwik VII przebywał w Heudicourt w Normandii. Spotkał się tam z Henrykiem II, który próbował go przekonać do swoich racji związanych z wolą przejęcia hrabstwa Tuluzy. Francuski władca definitywnie przeciwstawił się jego poglądom i, zdając sobie sprawę z tego co się święci, rozpoczął przygotowania do obrony wasala.
Sierpień 1159 W sierpniu 1159 roku Ludwik VII udał się do Tuluzy, aby na prośbę Rajmunda V osobiście wesprzeć swego lennika. Zajął miasto i obronił je przed atakami Henryka II. [więcej]
Wrzesień 1160 We wrześniu 1160 roku Ludwik VII przyjął od młodego Henryka Plantageneta hołd lenny z Normandii. [więcej]
Październik 1160 W październiku 1160 roku Henryk II wbrew wcześniejszym ustaleniom doprowadził do zaślubin swego pięcioletniego syna Henryka z trzyletnią Małgorzatą, królewską córką. Ponadto Henryk II przejął zamki z posagu królewny. Tylu prowokacji w tak krótkim czasie Ludwik VII nie potrafił znieść. Rozpoczął przygotowania do wojny. W miejsce przeznaczone do koncentracji wojsk, położone przy granicy z Normandią, przybyły również oddziały z Szampanii oraz Blois.
Listopad 1160 Zaaranżowana przez francuskiego króla kampania okazała się klęską. Henryk II odparł atak sił sprzymierzonych, a na dodatek zdobył zamek Chaumont, należący do Thibaulta z Blois.
Wrzesień 1161 Na początku września 1161 roku Ludwik VII spotkał się w Toucy-sur-Loire z Henrykiem II.
Styczeń 1162 W styczniu 1162 roku Ludwik VII udzielił schronienia drugiemu papieżowi Aleksandrowi III, który po sukcesach cesarza Fryderyka I Barbarossy pod Mediolanem musiał opuścić północną Italię. [więcej]
Maj 1162 W maju 1162 roku Ludwik VII, chcąc doprowadzić do rozwiązania konfliktu pomiędzy dwoma papieżami, wysłał do cesarza hrabiego Henryka z Szampanii. [więcej]
Sierpień 1162 Uzgodnione przez Henryka z Szampanii i Fryderyka I Barbarossę na 29 sierpnia 1162 roku spotkanie nie doszło do skutku, ponieważ Aleksander III oświadczył Ludwikowi VII, że nie podda się nigdy osądowi żadnej świeckiej instancji.
Król Francji wprawdzie zjawił się na moście w Saint-Jean-de-Losne, lecz próbując zatuszować dziwne zachowanie rozkapryszonego papieża przełożył termin szczytu na 29 września. [więcej]
29 wrzesień 1162 29 września 1162 roku Ludwik VII przybył na umówione spotkanie na moście na Saonie pod Saint-Jean-de-Losne, lecz nie spotkał na nim Fryderyka I. Umył więc ręce w rzece i odjechał. Problem schizmy w rzymskim kościele nadal pozostał nierozwiązany. [więcej]
11 kwiecień 1165 11 kwietnia 1165 roku Ludwik VII spotkał się z Henrykiem II w Gisors, lecz na zjeździe nie doszło do żadnych konkretnych rozwiązań.
21 sierpień 1165 21 sierpnia 1165 roku Ludwikowi VII urodził się syn, będący jedynym męskim potomkiem francuskiego króla. Po swoim tragicznie zmarłym stryju otrzymał imię Filip. [więcej]
1167 Wiosną 1167 roku wasalem Henryka II Plantageneta stał się Rajmund hrabia Tuluzy. Stało się tak dlatego, że Rajmund, aby poślubić Richildę, wdowę po hrabim Prowansji, rozwiódł się z siostrą króla Francji. To z kolei na tyle zbulwersowało Ludwika VII, że zagroził zbrojną interwencją. Kiedy hrabia Tuluzy związał się z królem Anglii, król Francji zaatakował normandzkie posiadłości Henryka II. Do rozejmu doszło dopiero w sierpniu 1167 roku.
Luty-marzec 1168 Wczesną wiosną 1168 roku wasale z Lusignan i Angouleme wypowiedzieli posłuszeństwo Henrykowi II i wezwali Ludwika VII, by przyjął ich hołd. Ten epizod spowodował odwetową wyprawę króla Anglii, który spustoszył okolice Poitiers. W ten sposób pogwałcony został rozejm z sierpnia poprzedniego roku.
Styczeń 1169 W styczniu 1169 roku na zjeździe wysoko postawionych w Montmirail Ludwik VII przyjął hołd od Ryszarda z Akwitanii oraz zgodził się na zaręczyny młodego królewicza z córką Alicją. Król Francji doprowadził do spotkania Henryka II z Tomaszem Becketem. [więcej]
14 luty 1171 14 lutego 1171 roku Ludwik VII spotkał się z cesarzem Fryderykiwm I Barbarossą na granicy państw pomiędzy Vaucouleurs (Francja) i Toul (Niemcy). Szczyt miał na celu zawarcie pokojowego przymierza. [więcej]
Listopad 1172 W listopadzie 1172 roku Ludwik VII gościł swą córkę Marguerite, która przybyła wraz z zięciem Henrykiem Młodszym, synem Henryka II.
8 marzec 1173 W marcu 1173 roku przeciwko Henrykowi II zbuntował się jego syn Henryk Młodszy. Ludwik VII wpierał działania spiskowców. 8 marca przebywał w Mortagne i tam dał schronienie uciekającemu przed pościgiem swemu zięciowi. [więcej]
20 czerwiec 1173 Bunt synów Henryka II rozprzestrzenił się. 20 czerwca 1173 roku Filip z Flandrii zaczął oblegać Aumale. W tym czasie Ludwik VII z Henrykiem Młodszym zaatakowali Verneuil.
Zima 1173/1174 Zimą 1173/1174 roku Ludwik VII zawarł z Henrykiem II rozejm, który miał potrwać od połowy stycznia do Zielonych Świątek.
Sierpień 1174 Gdy w sierpniu 1174 roku Ludwik VII, biorący udział w oblężeniu Rouen, ujrzał potęgę przybyłego z odsieczą Henryka II, czym prędzej wycofał się do Paryża. Henrykowi Młodszemu oznajmił, że nie będzie dłużej finansował rebelii i zasugerował mu, by jak najszybciej przystąpił do pojednania z ojcem. [więcej]
Wrzesień 1174 Pod koniec września 1174 roku Ludwik VII wziął udział w rokowaniach pokojowych po zakończeniu rebelii synów Henryka II. [więcej]
19 kwiecień 1176 19 kwietnia 1176 roku Ludwik VII przebywał w Honfleur, gdzie spotkał się z Henrykiem Młodszym.
1177 W 1177 roku przeciwko Ludwikowi VII wystąpił zbrojnie Henryk II żądając prawa do francuskiej części Vexin. [więcej]
21 wrzesień 1177 21 września 1177 roku w Ivry Ludwik VII spotkał się z Henrykiem II. Podczas zjazdu ustalono, że w najbliższym czasie odbędzie się ślub Ryszarda I z Alicją. W skład uzgodnień weszła klauzula, że Alicja otrzyma w posagu hrabstwo Berry. Z drugiej strony król Francji zobowiązał się oddać Vexin - posag jej siostry Małgorzaty (żony Henryka Młodszego). Na zjeździe tym obaj władcy ogłosili, że wspólnie ruszą na krucjatę do Jerozolimy.
1179 W 1179 roku podczas choroby Ludwik VII postanowił zadbać o przyszłość swego jedynego syna. W związku z tym zwołał w Paryżu zgromadzenie i ogłosił tam zamiar ukoronowania Filipa II Augusta w święto Wniebowzięcia.
1179 W 1179 roku Ludwik VII prawnie usankcjonował obecność Żydów w domenie królewskiej. [więcej]
15 sierpień 1179 Na 15 sierpnia 1179 roku Ludwik VII zaplanował ceremonię koronacji swego syna Filipa II Augusta. Niestety młody następca tronu poważnie rozchorował się i uroczystości zostały odwołane. Przedłużająca się choroba delfina spowodowała, że król Francji zdecydował się na pielgrzymkę do grobu św. Tomasza Becketa w Canterbury. [więcej]
22 sierpień 1179 22 sierpnia 1179 roku Ludwik VII przybył do Dover. Tu radośnie i z estymą powitał go Henryk II i eskortował podczas dalszej podróży. W Canterbury król Francji spędził dwa dni, modląc się żarliwie w intencji poprawy zdrowia syna, po czym wrócił do domu. [więcej]
1 listopad 1179 1 listopada 1179 roku odbyła się uroczystość koronacji Filipa II Augusta. Ludwik VII, z powodu paraliżu połowy ciała, nie brał w niej udziału.
Wrzesień 1180 Ludwik VII przed śmiercią oddał biednym całą swą prywatną własność. Pochowany został w cysterskim klasztorze w Barbeau.
Inskrypcja na jego grobie, która być może była skierowana do Filipa II, brzmiała:

Ty, który go przeżyłeś,
jesteś następcą jego godności;
Umniejszysz jego ród,
jeśli umniejszysz jego sławę.

[więcej]
Złota myśl na dziś

Szukaj:


Ważne bitwy

Damaszek 1148

Góra Kadmos 1148

Wojny

II wyprawa krzyżowa
1145-1149

Zapisz się na bezpłatny newsletter:


Poprzednik: Ludwik VI
Żony i potomstwo:

Pierwszą żoną Ludwika VII została 12 lipca 1137 roku Eleonora Akwitańska.

  1. Maria (1145 – 1198) - żona Henryka I - hrabiego Szampanii
  2. Alicja (1151 – 1197-1198) - żona Tybalda V Dobrego - hrabiego Blois

Drugą żoną Ludwika VII została w 1154 roku Konstancja - córka króla Kastylii - Alfonsa VII Imperatora.

  1. Małgorzata (1158 – 1197) - żona młodego króla Anglii Henryka - syna Henryka II, a po jego śmierci została żoną króla Węgier - Beli III
  2. Alicja (1160 – 1220) - hrabina de Vexin - żona Wilhelma IV - hrabiego Ponthieu

Trzecią żoną Ludwika VII została 13 listopada 1160 roku Adela - córka Tybalda II - hrabiego Szampanii

  1. Filip II August
  2. Agnieszka Francuska (1171 – po 1204) - żona cesarza Andronika I Komnena
Następca: Filip II

Strona główna Władcy Ważne bitwy Polityka prywatności Antykwariat Księga gości



Copyright © 2006-2024 www.zamki.name. Wszystkie prawa zastrzeżone.

#Ludwik_VII
#LudwikVII
6

...
ozdoba

[Zamknij]

W tym serwisie stosuje się pliki cookies w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, dzięki temu dostosowuje się on do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz w każdym czasie dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej Polityce Prywatności.