Władcy Bizancjum
Dynastia:
Izauryjska
Urodzony:
14 stycznia 771 roku
Zmarł:
w 797 lub 802 roku
Rodzice:
Leon IV Chazar i Irena
24 kwiecień 776
Z inicjatywy jego ojca 24 kwietnia 776 roku Konstantyn VI został koronowany na współcesarza.
780
W 780 roku, po śmierci ojca, Konstantyn VI został samodzielnym władcą. W jego imieniu regencję sprawowała jego matka.
781
W 781 roku Arabowie wdarli się w głąb Azji Mniejszej. Oddziały zbrojne wysłane w odpowiedzi przez Konstantyna VI przywróciły poprzedni stan na granicy.
781
W 781 roku Konstantyn VI zaręczył się z Rotrudą, córką Karola Wielkiego .
782
W 782 roku wojska Konstantyna VI zostały rozbite przez oddziały Abbasydów pod dowództwem Haruna Ar-Raszida w temie Trakesion. Porozumienie pokojowe wymuszało na Bizancjum wypłacanie od tej pory trybutu Arabom.
783
W 783 roku wojska Konstantyna VI pod dowództwem Staurakiosa zmusiły greckich Słowian do płacenia trybutu. [więcej]
23 październik 786
23 października 786 roku w Konstantynopolu w pałacu Magnaura odbyło się uroczyste posiedzenie soboru, który wcześniej przez trzy tygodnie obradował w Nikei. Potwierdzono na nim obalenie Ikonoklazmu w Bizancjum. [więcej]
789
W 789 roku armia Konstantyna VI została rozgromiona przez wojska bułgarskiego chana Kardama w bitwie pod Markellai i zmuszona do płacenia daniny.
790
W 790 roku Konstantyn VI był już pełnoletni, ale matka nie przejawiała ochoty do oddania mu władzy. Młody cesarz złośliwie obsadzał ikonoklastami wysokie stanowiska wojskowe.
Październik 790
Wiosną 790 roku, po stłumieniu buntu entuzjastów ikonoklazmu, Irena zażądała od armii złożenia przysięgi, na mocy której ona sama byłaby uznana za cesarza z pełnią władzy. Europejskie kontyngenty spełniły żądanie regentki, lecz militarny wschód, który popierał Konstantyna VI , nie zgodził się na to. Niedługo potem doszło do rebelii tak intensywnej, że w październiku 790 roku Irena ustąpiła. Tym sposobem Konstantyn VI został jedynym władcą Bizancjum.
792
W 792 roku Konstantyn VI pogodził się z matką i uczynił ją współwładczynią. Ustępliwość młodego cesarza wywołała bardzo złe wrażenie wśród jego stronników.
Lipiec 792
W lipcu 792 roku wojsko bizantyjskie pod dowództwem Konstantyna VI zostało rozbite w okolicy twierdzy Markellai. Najwybitniejsi dowódcy dostali się do bułgarskiej niewoli, cesarz natomiast ratował się ucieczką. Porażka ta zakończyła, prowadzoną od 789 roku, wojnę z Bułgarią i wywołała ogromne przygnębienie w kraju. Bizancjum ponownie musiało zapłacić wysoki trybut, lecz tym razem Bułgarzy zażądali podniesienia daniny, której pokonani nie bardzo skłonni byli zapłacić. Z tego powodu kolejna bułgarska interwencja wisiała na włosku.
Jesień 792
Jesienią 792 roku przeciwko Konstantynowi VI zbuntował się jego stryj Nicefor. Cesarz krwawo stłumił rebelię. Przywódcy buntu kazał wyłupić oczy, a czterem pozostałym braciom ojca poucinać języki.
Wiosna 793
Na karę oślepienia skazał Konstantyn VI również Aleksego, strategosa temu Armeniakon. Aleksy był w 790 roku inspiratorem i przywódcą przewrotu, który obalił rządy Ireny na korzyść Konstantyna, dlatego niewdzięczność młodego cesarza wywołała powstanie w temie Armeniakon. Wiosną 793 roku Konstantyn VI zmuszony był toczyć istną wojnę przeciwko swym dawnym sprzymierzeńcom. Bezwzględność, z jaką stłumił owo powstanie, zraziła do niego okoliczną ludność.
795
W 795 roku Konstantyn VI rozwiódł się z żoną, a następnie poślubił kochankę. Ten kolejny wybryk cesarza spotkał się z nieprzychylną reakcją władz kościelnych, a co za tym idzie, pozbawił go niemal zupełnie poparcia wśród ludu. [więcej]
796
W 796 roku Konstantyn VI odmówił składania daniny Bułgarom i zamiast kosztowności posłał im koński nawóz. Taka zniewaga musiała doprowadzić do wojny. Obie armie spotkały się w okolicach Adrianopola, lecz żadna ze stron nie zdecydowała się na wydanie bitwy. Po siedemnastu dniach wyczekiwania bułgarski chan Kardam powrócił do Bułgarii rezygnując z daniny.
15 sierpień 797
15 sierpnia 797 roku z rozkazu Ireny Konstantyn VI został oślepiony i pozbawiony władzy.
Złota myśl na dziś