Podkarpackie
Ciekawostki z historii zamku i grodu
1358
Najstarsza znana wzmianka o miejscowości Dubiecko pochodzi z aktu aktu nadania dokonanego przez Kazimierza Wielkiego na rzecz niejakiego Jacka zwanego Słoneczko .
22 wrzesień 1389
22 września 1389 roku Władysław Jagiełło nadał Piotrowi Kmicie Dubiecko wraz z trzema innymi wsiami: Iskanią, Stopnicą i Ruszelczycami.
24 sierpień 1407
24 sierpnia 1407 roku Mikołaj Kmita (syn Piotra ) uzyskał przywilej, dzięki któremu osadę Dubiecko można było przekształcić w miasto. Wraz z nadaniem praw miejskich nastąpiło przeniesienie Dubiecka z prawego brzegu Sanu na lewy. Pozostała na prawym brzegu kolonia nazwana została Ruskim Dubieckiem, a od końca XV wieku Ruską Wsią.
XVI wiek
Na początku XVI wieku Dubiecko stało się własnością Stanisława Stadnickiego , dzięki staraniom którego miasto otrzymało przywilej organizowania jarmarku przyznany na dzień 14 września.
XVI wiek
W połowie XVI wieku Stanisław Mateusz Stadnicki wzniósł w Dubiecku murowany zameczek na planie czworoboku z dziedzińcem pośrodku. Budowlę otaczały mury z czterema basztami i fosa.
1588
W 1588 roku Andrzej Stadnicki sprzedał Dubiecko kasztelanowi przemyskiemu Stanisławowi Krasickiemu .
3 lutego 1735
3 lutego 1735 roku w Dubiecku urodził się poeta biskup warmiński Ignacy Krasicki .
1767
W 1767 roku Stanisław August Poniatowski nadał Dubiecku przywilej organizowania dwóch jarmarków w roku. Jeden na dzień 24 listopada, drugi na dzień 30 czerwca. Ten ostatni przetrwał do II wojny światowej.
XVIII wiek
W drugiej połowie XVIII wieku z inicjatywy Antoniego Krasickiego (brata Ignacego) zamek w Dubiecku został rozbudowany do rozmiarów zbliżonych do obecnie istniejącej bryły. W tym czasie żona Antoniego, Róża z Charczewskich , założyła tu ogród angielski.
1778
W 1778 roku w parku przy zamku w Dubiecku powstała oranżeria.
Złota myśl na dziś
